üniversite zamanlarında elimden düşürmediğim mizah dergisinden en çok güldüğüm kişiydi Atilla Atalay. Ve onun Sıdıka'sından Eray'ından başka arada yazdığı insanın yüreğine işleyen deli öykülerini de keser, cüzdanında saklardım. Bir gün kitap fuarına geldi Ankara'ya ben de elime aldığım ilk kitabı ona imzalattım. Günlerce elimden düşürmediğim ve o "yüreğime dokunan" öykülerden birinin girişinde yazıyordu aşağıdaki dizeler..
Bir seviyi anlamakBir yaşam harcamaktır
Harcayaksın...
