TRT Spor'da yayınlanan Kupa Saati programı bu hafta Cuma günü Galatasaray - Fenerbahçe maçı için özel program yapacak. Bu kapsamda Galatasaray'lılardan ve Fenerbahçe'lilerden derbi anılarını göndermeleri istendi...
Bu Bloga başlarken kendi kendime, fanatiği olduğum futbol takımı ve fanatiği olduğum siyasi parti ile ilgili hiçbirşey yazmayayacağım diye söz vermiştim. Ama bu benim için çok önemli anıyı burada sizinle de paylaşmadan edemedim, o güne ait fotolarla buyrunuz :)
İstanbul Ali Sami Yen Stadı’ndan iyi akşamlar sayın seyirciler.. Küçüklüğümden beridir hep bu cümlenin sihirine inandım. Ne zaman bu cümleyi aklıma getirsem İzmir’de sarı-kırmızı bir kalp heyecanla çarptı. O zamanlar İzmir’in Süper Lig’de 2 takımının olduğu yıllar.. Her Ağustos ayında fikstürün belirlenmesi ile birlikte, Galatasaray’ın İzmir’e geleceği günleri işaretler heyecanla o günleri beklerdik..
Zaman geçti, futbol artık şifreli yayınlanmaya, İzmir’in o zamanki adıyla 1.Lig gediklisi takımları ise bir alt kümenin gediklisi olmaya başladı. Artık İzmir’de kahvede izlenebiliyordu maçlar.. Ne zaman Ali Sami Yen’de Galatasaray – Fenerbahçe maçı olsa babamla “War Chant “ eşliğindeki atkı şovuna hasretle bakar, “mutlaka bir gün biz de o tribünlerde olacağız” diye söz verirdik birbirimize..
Her sene bunu demenin artık bir sonu geldi, çünkü ben okuldan mezun oldum ve çalıştığım yer beni İstanbul’a tayin etti. Ali Sami Yen’e gidebilirdim ama inatla o günü bekledim. Tarih 12.12.2004… Galatasaray – Fenerbahçe maçı.. Biletleri aldım, babam İzmir’den geldi ve yeni açık üst katta yerimizi aldık. Gündüz hava mükemmeldi ama Ali Sami Yen’in soğuğu ile de güneş batınca tanıştık. Yine de tüm tribünleri dolduran ve Necati’nin 55. dakika attığı golle beraber İzmir’de bir kısmını gördüğümüz “İstanbul seyircisi” ile beraber coştuk, eğlendik, karmakarışık olduk. Hatta o maçın gol sevinci Galatasaray’ın Unutulmaz Maçlar DVD’sinde de yer aldı. Çıkarken çevremizdeki bütün insanlar babama “Abi senin yol paranı bilet paranı karşılayalım her Fener maçında gel sen buraya” diyordu, babamın yüzünde de kocaman bir gülümseme.. Benden mutlusu var mı… Yıllardır konuştuğumuz hayal nihayet gerçek olmuş, üstelik bu hayali güzel bir galibiyet ile süslemişiz…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder